15 Kasım 2009 Pazar

ankara kedisi tarafından verilen hayat dersi

Dün gelirken bir çocuğun kediler üzerine koşarak korkutmaya çalışmasını görmek çocukluğumda yaşadığım bir olayı hatırlattı bana, 91 yada 92 yılıydı sanırım akraba ziyareti gibi bir mevzudan ötürü ankarada bulunmaktaydık, neyse sahne şöyleydi; Babamın Ankarada bir apartmanın önüne parkettiği 76 model, beyaz,opel record marka arabası içinde siyah beyaz tüylü kılıf takılı arka koltukta, tek başıma oturuyordum, annem babam yukarıda akrabalarımıza çıkmıştı ben onları arabada bekliyordum, ablam neredeydi bilemiyorum, arka kapı açıktı, bende ayaklarım dışarıda bir şekilde oturuyordum, kedileri görünce arabadan indim ve tıpkı dün gördüğüm çocuk gibi onları kaçırmak için üzerlerine ilerledim bir ikisi kaçtı fakat içlerinden biri (ki tipi halen aklımda koca suratlı sarman kedi) tıslayarak üzerime yürüdü, ne olduğunu anlayamayan ben gerisingeri arabaya koşarak kapıyı kapattım, kalbim gümgüm atıyor annemin ördüğü mavi-beyaz-kırmızı süveter üzerinden belli oluyordu sanki. O günden sonra kedilere karşı daha bir ihtiyatlı davranmaya başladım. Sonraları arayı yumuşatarak bir sarman bile evlat edindim.

Çocukların bile kendinden güçsüzleri ezmeye çalışıyor olması içgüdüsel midir, yoksa kültürümüzün bize sonradan yüklediği bir güdü müdür bilemedim.

1 Yorum:

Adsız dedi ki...

çocuk taklit ediyor çevresini.onların masumluğu ne yaptıklarının farkında olmamaları.daha sonra,zaman geçtikçe farketsek de devam ediyoruz bir umursamazlıkla.

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...